منوچهر والی‌ زاده در روزی که آسمان هم گریست تا خانه ابدی بدرقه شد

منوچهر والی‌ زاده در روزی که آسمان هم گریست تا خانه ابدی بدرقه شد

مراسم تشییع پیکر زنده یاد منوچهر والی زاده با حضور مردم و همکارانش در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

مراسم وداع با زنده‌یاد منوچهر والی‌زاده روز، جمعه سوم اسفند، با حضور جمعی از مردم و هنرمندان در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

در این مراسم، چهره‌هایی همچون ناصر ممدوح، بهروز رضوی، نصرالله مدقالچی، بهمن هاشمی، علیرضا جاویدنیا، مهران امامیه، تورج نصر، حمیدرضا نعیمی، اتابک نادری، اسحاق خانزادی، رضا بنفشه‌خواه، اصغر همت، علی همت مومیوند، اردشیر منظم، شکرخدا گودرزی و جمعی دیگر از هنرمندان حضور داشتند.

فرزاد حسنی که اجرای این مراسم را بر عهده داشت، در آغاز سخنان خود به شخصیت و ویژگی‌های برجسته زنده‌یاد منوچهر والی‌زاده پرداخت.

درخشش ستاره‌ای در دنیای دوبله به پایان رسید

محمود قنبری، دوبلور و مدیر دوبلاژ، با قدردانی از حاضران گفت: «سپاسگزارم که در این شرایط در مراسم حضور یافتید. منوچهر والی‌زاده بخش مهمی از خاطرات حرفه‌ای من را شکل داده است. ستاره‌ای در آسمان دوبله ایران خاموش شد و آن ستاره کسی جز والی‌زاده نبود.»

او در ادامه به فعالیت‌های درخشان والی‌زاده اشاره کرد و گفت: «از سال ۱۳۳۵ تا ۱۴۰۳، او صدها و هزاران ساعت به جای بازیگران بزرگ ایرانی و خارجی صحبت کرد و مخاطبان بسیاری را مجذوب پرده نقره‌ای ساخت.»

قنبری با یادآوری شخصیت‌هایی که والی‌زاده صداپیشگی آنها را بر عهده داشت، افزود: «او به جای بازیگرانی چون تام کروز، تام هنکس، ویل اسمیت و ادی مورفی صحبت کرده است. حال چه کسی می‌تواند جای خالی او را پر کند؟»

والی‌زاده با عشق به دوبله زیست

قنبری تأکید کرد: «او شیفته‌ی کارش بود و تمام زندگی‌اش را در کنار میکروفن و پشت میز دوبله سپری کرد. نمی‌توانم ۶۵ سال فعالیت درخشان او را در چند جمله خلاصه کنم. برای من، او نه‌تنها یک دوست گران‌قدر، بلکه گوینده‌ای خلاق و عضوی ارزشمند از خانواده‌ام بود. مردی پرشور که همواره عاشق حرفه‌اش و مردم بود.»

در ادامه، علی دهکردی، مدیرعامل خانه سینما، پشت تریبون قرار گرفت و گفت: «امروز یکی از ارکان مهم تاریخ سینما و هنر از میان ما می‌رود؛ چهره‌ای که جایگزینی برای او متصور نیست. منوچهر والی‌زاده در جایگاهی بلندمرتبه و دست‌نیافتنی قرار دارد.»

او همچنین افزود: «امیدوارم روزی کارشناسان سینما بررسی کنند که چگونه ستارگان دوبله قادرند نقشی را بازآفرینی کنند که تا این حد در دل و جان مخاطبان می‌نشیند. این روزها، لحظات تلخی را سپری کرده‌ایم. در اینجا به خانواده‌ی ایرج رضایی نیز تسلیت می‌گویم و برای تمام پیشکسوتان عرصه‌ی هنر، آرزوی سلامتی دارم.»

وداع با هنرمندی که در همه زمینه‌ها ماندگار شد

منوچهر زند‌ه‌دل، دوبلور، در ادامه مراسم اظهار داشت: «درگذشت استاد والی‌زاده را به خانواده ارجمند ایشان و تمامی همکارانم که سال‌ها افتخار همکاری با او را داشتیم، تسلیت می‌گویم. او در تمام عرصه‌ها برای ما خاطره‌ساز شد؛ چه در دوبله، چه در رادیو و چه در تئاتر. در هر میدانی که قدم گذاشت، درخشید.»

وی افزود: «محال است کسی تام کروز، تام هنکس یا ادی مورفی را روی پرده ببیند و صدای گرم و ماندگار استاد والی‌زاده در ذهنش طنین‌انداز نشود. صحبت درباره بزرگی او وظیفه من نیست؛ این استادان بزرگ هستند که باید درباره‌اش سخن بگویند. تنها می‌توانم خدا را شکر کنم که در دورانی وارد این حرفه شدم که ستارگان دوبله حضور داشتند و این فرصت را داشتم تا از آنها بیاموزم.»

وی در پایان سخنانش گفت: آقای والی زاده بابت عشقی که در این سال های عمر هنری‌تان به همه ما دادید، ممنون هستیم. امیدوارم ما همکاران و دوستان خوبی برای شما بوده باشیم.

در ادامه فرزاد حسنی با اشاره به ابعاد مختلف فعالیت‌های هنری منوچهر والی زاده از ایرج راد دعوت کرد تا از او بگوید.

آسمان هم برای منوچهر والی‌زاده گریست

ایرج راد با اشاره به آسمان بارانی عنوان کرد: آسمان هم برای منوچهر والی زاده گریست و من رفتن او را به خانواده اش، جامعه هنری و همه ملت ایران تسلیت می گویم. فکر نمی کنم روزی بوده باشد که ملت ایران صدای او را از رادیو یا تلویزیون نشنیده باشند. هنرمندانی از این دست عمرشان را برای  مردم گذاشتند. والی زاده انسان شریف، پاک و مسئولی بود و عاشقانه کار کرد. نظیر او شاید به این سادگی نداشته باشیم. هرچند  کسانی که برای مردم کار می کنند همه عاشقانه فعالیت دارند.

شراره حضرتی از دیگر گویندگانی بود که پشت تریبون قرار گرفت و بیان کرد: برای من بسیار سخت است در نبود او حرف بزنم. نسل ما به عشق این افراد وارد کار شد. آقای والی زاده برای ما سمبل عشق بود.

دوبله ایران یتیم شده است 

وی افزود: من و همکارانم همه امید داشتیم آقای والی زاده زودتر حالش خوب شود و به کار بازگردد و دوباره با شور و عشق کار کنیم. او ستاره ای است که دیگر تکرار نمی شود. آنقدر خلق خوش داشت که بعید می دانم تکرار شود. پیش از این هم ستارگان دیگری رفته اند و انگار دوبله یتیم شده است.

عباس مطمئن زاده از دیگر دوبلورهایی بود که در این مراسم صحبت کرد و در سخنانی گفت: منوچهر والی زاده حتی در اولین سریال هایی که در تلویزیون دوبله شد صحبت می کرد. شهرت افرادی مثل رابرت واگنر در ایران به خاطر والی زاده بود. نسل هایی در ایران با صدای او رشد کردند.  توانایی های او در عرصه دوبلاژ، بازیگری و … مشخص بود. بسیاری از بازیگران با صدای والی‌زاده شناخته شدند و فکر نمی کنم کسی به اندازه او به جای نقش ها سخن گفته باشد.

والی‌زاده آرزو داشت دوباره جای تام کروز صحبت کند

وی بیان کرد: وقتی به عیادتش در بیمارستان رفته بودم، می گفت امیدوار است زودتر حالش خوب شود و یکی دیگر از فیلم های تام کروز را گویندگی کند. او ۶۵ سال کار مداوم از خود به جای گذاشت.

در ادامه حسنی از همه منوچهر های سینمای ایران از منوچهر اسماعیلی تا منوچهر نوذری یاد و از ایرج نوذری دعوت کرد تا درباره زنده‌یاد والی زاده صحبت کند.

ایرج نوذری گفت: من ۶۱ سال با منوچهر والی زاده زندگی کردم و خاطرات بسیاری با هم داریم. ما چهار منوچهر داریم منوچهر والی زاده، نوذری، اسماعیلی و منوچهر زمانی و جوانی هم داریم که می تواند راه اینها را ادامه دهد منوچهر زنده دل.

وی اضافه کرد: اگر هنرپیشه های خارجی در ایران جان می گرفتند و از بازی و صدایشان لذت می بردید به دلیل صدای اینها بود. این عزیزان کارهایی کردند که اگر آویزه گوش کنیم گامی برداشته ایم. کاری بکن ای دوست که وقت رفتن جمعی به توگریان و تو خندان باشی.

والی‌زاده هیچگاه فراموش نخواهد شد

خسرو والی زاده در ادامه به نیابت از خانواده صحبت کرد و گفت: منوچهر والی زاده عاشق زندگی، خانواده و کارش بود. از طرف خانواده، همسرش میترا کیانی که در این ماه های آخر در کنار عموی عزیزم بود تشکر می کنم. خدا به شما صبر بدهد. از همه بزرگانی که به این جمع تشریف آوردند تشکر می‌کنم و امیدوارم روح عموی عزیزم شاد باشد. فکر می‌کنم او هیچ گاه فراموش نخواهد شد. صدای او در بسیاری از فیلم های سینمای جهان است فقط دعا کنید خدا به ما و خانواده اش صبر بدهد.

در پایان فرزاد حسنی گفت: با افسوس از منوچهر والی زاده جدا خواهیم شد. من همه تلاشم را کردم که نه بغض کنم نه گریه. اما یک نکته دلم را خیلی سوزاند؛ دلم برای آغوش های طولانی او تنگ می شود. بعد از برنامه «صبح جمعه با شما» مگر کسی شیفت های صبح رادیو پیام او را فراموش می کند؟ خداوند خسرو خسروشاهی و سعید مظفری را حفظ کند.

در پایان این مراسم بر پیکر زنده یاد والی زاده نماز خوانده شد و او را با ذکر لااله الا الله به سمت بهشت زهرا (س) بدرقه کردند.