کتاب صوتی ماه و پروین

 کتاب صوتی ماه و پروین:

خدیجه پرپینچی، همسر شهید جلال‌الدین ذوالقدر، در کتاب صوتی ماه و پروین پای میز مصاحبه‌ای دل‌نشین با زینت‌السادات موسوی و مهناز حیدری نشسته است و روایت زندگی عاشقانه‌ی خود را با همسر شهیدش بازگو می‌کند.

شهید جلال‌الدین ذوالقدر در مهرماه سال 1338 در روستایی واقع در توابع شهر تاکستان چشم به جهان گشود. بیست‌وسه سال داشت که ازدواج کرد و زندگی مشترک خود را با خدیجه پرینچی در ابتدای سال‌های جوانی آغاز نمود. حاصل این ازدواج یک دختر بود و دریایی از خاطرات شیرین و گاه غم‌بار که پس از شهادت او به رشته‌ی تحریر درآمدند و بخشی از آن‌ها را در کتاب صوتی ماه و پروین می‌شنوید. تنها یک سال از ازدواج عاشقانه‌ی این شهید گذشته بود که در ام‌الرصاص عراق، بر اثر اصابت گلوله به درجه‌ی شهادت نائل آمد.

در بخشی از کتاب صوتی ماه و پروین می شنوید:

بین خواهران حاج داوود، به شهین جان حس نزدیکی خاصی داشتند. همسر اون هم پاسدار بود و تو جبهه می‌جنگید. می‌دونستم دلشوره‌ی شوهرش رو داره. دم غروب دست روی شکم می‌ذاشت و به بهانه‌ی پیاده‌روی سلانه‌سلانه تو حیاط قدم می‌زد و اینجوری حس دلتنگی و نگرانیش رو می‌پوشوند اما این بهانه‌ها نمی‌تونست منو فریب بده. می‌فهمیدم جسمش تو این خونه‌ست و روحش هزاران کیلومتر دورتر از ماست. جا خوردن‌هاش از صدای زنگ خونه، رنگ‌به‌رنگ شدناش وقت صحبت با تلفن، بغضش تو مهمونی‌ها، بی‌اشتهاییش سر سفره‌ی غذا، حواس‌پرتی‌هاش موقع صحبت؛ همه و همه برای من آشنا بودند. اسفندماه 1363 فرزندش به دنیا اومد. به‌خاطر دایی شهیدش اسمشو قاسم گذاشتن. یه نوزاد زیبا با گونه‌های سرخ و موهای پرپشت مشکی. آقا حجت دوازدهمین روز تولد فرزندش اومد مرخصی. راه زیادی طی کرده و خسته و خاکی بود. هرچی گفتیم کمی بره بخوابه و خستگی در کنه به خرجش نرفت که نرفت. در جواب مرتب تکرار می‌کرد: «حیف نیست بگیرم بخوابم و وقتمو هدر بدم؟» و نوشکفته‌ش رو تو آغوش گرفته بود و تکون‌تکون می‌داد که آروم بگیره.