کتاب صوتی سلول های بهاری

معرفی کتاب صوتی سلول‌های بهاری

کتاب “سلول‌های بهاری” به روایت دکتر حسین بهاروند، خاطرات و تجربیات او از تولید و توسعه سلول‌های بنیادی را بازگو می‌کند. دکتر بهاروند، به همراه همکاران خود در پژوهشگاه رویان، برای نخستین بار در سال ۱۳۸۲ موفق به تولید سلول‌های بنیادی انسانی شد و با این دستاورد تحولی شگرف در علم بیولوژی ایجاد کرد. بهنام باقری از طریق مجموعه‌ای از مصاحبه‌ها با دکتر بهاروند، توانست این خاطرات را در قالب یک کتاب گردآوری کند که اکنون در دسترس شماست.

کتاب سلول‌های بهاری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

“سلول‌های بهاری” کتابی جذاب است که به روایت مسیر پرچالش تولید و پیشرفت سلول‌های بنیادی می‌پردازد و در آن خاطرات دلنشین دکتر حسین بهاروند، پیشگام و بنیان‌گذار دانش سلول‌های بنیادی در ایران، به تصویر کشیده شده است.

درباره حسین بهاروند 

حسین بهاروند، استاد و پژوهشگر در پژوهشکده زیست‌شناسی و فناوری سلول‌های بنیادی پژوهشگاه رویان، در اسفند ۱۳۵۰ در شهر اصفهان به دنیا آمد. اما پدر و مادرش از اهالی خرم‌آباد هستند. او در دانشگاه‌های شیراز، شهید بهشتی و خوارزمی تحصیل کرد و در سال ۱۳۷۶ به پژوهشگاه رویان پیوست و پس از چند سال پژوهش، در سال ۱۳۸۲ توانست برای اولین بار در ایران سلول‌های بنیادی رویانی انسانی و همچنین موشی را تولید کند.

در سال ۱۳۸۷ نیز به همراه همکارانش موفق به تولید سلول‌های بنیادی پرتوان القایی انسانی شد. این فعالیت‌ها او و همکارانش را قادر ساخت تا شاخه‌های مختلف پزشکی بازساختی را در ایران پایه‌گذاری کنند.

حسین بهاروند تاکنون بیش از سی جایزه ملی و بین‌المللی را از آن خود کرده است که از میان آن‌ها می‌توان به جایزه‌های رازی، خوارزمی، آیسسکو، آکادمی علوم جهان (TWAS)، یونسکو و جایزه مصطفی(نشان عالی علم‌وفناوری جهان اسلام) اشاره کرد. او همچنین لقب پدر دانش سلول‌های بنیادی ایران را دارد.

بخشی از کتاب سلول‌های بهاری

کار من عشق من است و به ساعات و سختی‌هایش فکر نمی‌کنم؛ در ضمن بزرگ‌ترین تفریح من هم هست.

ُسعی کنیم بعد داشته باشیم؛ برای مثال، تنها مشغله‌مان درس نباشد و سعی کنیم به ابعاد دیگری مانند ورزش، خانواده و درک مردم هم توجه داشته باشیم.

بدین ترتیب رشد، همه جانبه و متعادل می‌شود. به عبارتی ا گر مغزتان بزرگ شود، دست و پایتان هم بزرگ می‌شود. خودتان که بزرگ شدید باید محیط اطرافتان را هم بزرگ کنید؛ وگرنه وقتی روی صندلی کوچک قبلی بنشینید می‌شکند و با این کار حتی به دیگران هم آسیب می‌زنید. در این مسیر به پیشرفت دیگران نیز کمک کنیم. بزرگ بودن به پُست و مقام نیست، بلکه کمک به ساختن آینده‌ای بهتر است. همە ما متعهد به کمک برای پیشرفت دیگران هستیم. قبول مسئولیت‌هایمان را به عنوان قبول چالش و وظیفه و تعهدی برای تسهیل پیشرفت جوانان نگاه کنیم؛ راهی برای رسیدن آن‌ها به روزی که بتوانند مایۀ حرکت بیشتر و پیشرفت بشریت شوند.

به قول آیت‌الله بهجت معتقدم «به این دنیا آمده‌ایم تا با زندگی کردن قیمت پیدا کنیم، نه به هر قیمتی زندگی کنیم.» از آنجا که دو بار متولد نمی‌شویم باید حداکثر بهره را از این فرصت ببریم. گاهی این زمان صرف تحقیق و مطالعه می‌شود، گاهی خواب، گاهی خوراک، گاهی ورزش، گاهی معاشرت با خوبان و گاهی سفر و کارهایی از این دست. زندگی لطف خدا است و هرطور به آن بنگری همان طور می‌نماید. برای بعضی‌ها «هرچی سنگه، مال پای لنگه»، برای برخی هم «هرچی سنگه» چالشی است برای پخته‌تر شدن، پیروزی، پیشرفت و درنهایت مؤثر بودن. هرچه هدف بزرگ‌تر، مسیر بسیار سنگلاخی و پر نشیب و فرازتر…